První polibek
Řekla, že Boha velebí
a do kostela chodí
a Bůh, že sídlí na nebi
a za ruku ji vodí.
Řekla, že Boha velebí
a do kostela chodí
a Bůh, že sídlí na nebi
a za ruku ji vodí.
Hlavy se třou o sebe
jak plavidla
v rytmu vlkodlaka
– nejsi
hlínou, která zapadá
trousíš slunečnice bílých oblázků
– koruna
zlatý pramen
vysušených
bázní hor
jak plachetnice v roli mramoru
– nedýchej
a nenos mi sem
pouta sobot
černých samotou
– láska
pramení jak křišťál
schoulená v svém srdci.
Hřejivý pocit lásky
A já se mu oddávám
Z nebe prší stříbro
Mám ho plné dlaně
Jednou jsem potkal Madonu
a zešílel – zatoužil jsem s ní
ležet a mluvit někde v trávě
myslel jsem, že pod Petřínem
(ale to jsem Prahu ještě neznal)
aby mě zalila svou něhou
abych ji promáčel svou vášní
abychom se smísili
…a zatím byla s cizím
mým dvojníkem a sourozencem
nejstrašlivějším dvojčetem v absolutní lásce
rok jsem jí ignoroval
ale mezi námi
na maturitním večírku
vzniklo pouto z nudy
překvapivě slastné
když
váleli jsme se pod klavírem
a s prsty na klávesách
hráli kompromis
tónů vysokých a nízkých
I.
Lucie Mistrová, při psaní jedné z básní jsem si vzpomněl, že se ti líbí muži, co jí jenom vidličkou, vzpomněl jsem si na tvou báseň o Kristu, a na to, jak mi Martin říkal, abych si představil, jak ti to tvůj kluk dělá zezadu, tehdy to nešlo, ale dneska bych to zkusil.
Řekla, že Boha velebí
a do kostela chodí
a Bůh, že sídlí na nebi
a za ruku ji vodí.
Hlavy se třou o sebe
jak plavidla
v rytmu vlkodlaka
– nejsi
hlínou, která zapadá
trousíš slunečnice bílých oblázků
– koruna
zlatý pramen
vysušených
bázní hor
jak plachetnice v roli mramoru
– nedýchej
a nenos mi sem
pouta sobot
černých samotou
– láska
pramení jak křišťál
schoulená v svém srdci.
Hřejivý pocit lásky
A já se mu oddávám
Z nebe prší stříbro
Mám ho plné dlaně
Jednou jsem potkal Madonu
a zešílel – zatoužil jsem s ní
ležet a mluvit někde v trávě
myslel jsem, že pod Petřínem
(ale to jsem Prahu ještě neznal)
aby mě zalila svou něhou
abych ji promáčel svou vášní
abychom se smísili
…a zatím byla s cizím
mým dvojníkem a sourozencem
nejstrašlivějším dvojčetem v absolutní lásce
rok jsem jí ignoroval
ale mezi námi
na maturitním večírku
vzniklo pouto z nudy
překvapivě slastné
když
váleli jsme se pod klavírem
a s prsty na klávesách
hráli kompromis
tónů vysokých a nízkých
I.
Lucie Mistrová, při psaní jedné z básní jsem si vzpomněl, že se ti líbí muži, co jí jenom vidličkou, vzpomněl jsem si na tvou báseň o Kristu, a na to, jak mi Martin říkal, abych si představil, jak ti to tvůj kluk dělá zezadu, tehdy to nešlo, ale dneska bych to zkusil.